tag:blogger.com,1999:blog-72128840224492675742024-03-05T06:27:22.869+01:00 C0R1F30 <center> <i> CADERNO DE RESACAS DUN CORIFEO DOS 90S </i> </center>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.comBlogger196125tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-35716064803853338272022-01-11T08:31:00.005+01:002022-01-11T08:31:59.854+01:00The Green Night: do verde e o vermello.<p> Falaba hai nada de The Last Duel e de que pese a boa factura faltábame algo na realización do filme. Ese algo que me faltaba teno The Green Night. Trátase dunha fantasía medieval de carácter onírico. A estética do filme serve á fin da liberación narrativa. O maior pecado dos filmes de época é a atadura da recreación. En The Duellists duelistas a luz, a sombra e a cor fan que o noso padal se embriague do espírito do romanticismo. En The Green Night a estética naif fálanos na linguaxe céltica medieval, onde a raposa fala, os xigantes reparan en nós e un cabaleiro verde outorga cabalaría. Tamén unha especie de teoría estética sobre a contraposición do verde e o vermello.</p><p style="text-align: center;"><a aria-label="Visitar Red Legacy Comics" class="eHAdSb" data-ved="0CAsQjRxqFwoTCOCBseOWqfUCFQAAAAAdAAAAABAD" href="https://www.google.com/url?sa=i&url=https%3A%2F%2Fredlegacycomics.com%2Fthe-green-knight-el-bosque-de-la-verdad%2F&psig=AOvVaw2zM7qv18Qr5oE6eLLwDtq5&ust=1641972604654000&source=images&cd=vfe&ved=0CAsQjRxqFwoTCOCBseOWqfUCFQAAAAAdAAAAABAD" rel="noopener" role="link" tabindex="0" target="_blank"><img alt="Red Legacy Comics" class="n3VNCb" data-noaft="1" height="320" src="https://redlegacycomics.com/wp-content/uploads/2021/08/183035830_318094806387048_4471403314565801166_n-1.jpg" style="height: 589px; margin: 0px; width: 471.2px;" width="256" /></a></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-91761167729255933812022-01-09T09:04:00.001+01:002022-01-09T09:04:25.492+01:00The Last Duel (2021)<p>De Ridley Scott está todo dito. Entréganos dúas clases de filmes: os imprescindibles e os prescindibles. The Last Duel (2021) entra na segunda categoría. Semella unha homenaxe a Rashomon. O retrato que se fai do medievo ta ben, non imos dicir que non. Pero a estética do filme non pode, por exemplo, compararse con as mellores de Ridley (Os Duelistas ou Blade Runner). Se cadra ese é o problema con Ridley Scott, que as súas pelis boas son tan boas que as que non son tanto palidecen en comparación.</p><p><br /></p><p><span><a class="wXeWr islib nfEiy" data-nav="1" data-navigation="server" href="https://www.google.com/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Fpics.filmaffinity.com%2FEl_ltimo_duelo-563139924-large.jpg&imgrefurl=https%3A%2F%2Fwww.filmaffinity.com%2Fes%2Ffilm299644.html&tbnid=EvMgXyNdZQh1-M&vet=12ahUKEwjp2cC8mqT1AhVK04UKHeV2BXcQMygAegUIARCjAQ..i&docid=UW02LJTYMFHCyM&w=743&h=1100&itg=1&q=the%20last%20duel&ved=2ahUKEwjp2cC8mqT1AhVK04UKHeV2BXcQMygAegUIARCjAQ" style="height: 181px;" tabindex="0"></a></span></p><div class="bRMDJf islir" style="height: 202px; margin-left: 5px; margin-right: 4px; margin-top: -10px;"><a class="wXeWr islib nfEiy" data-nav="1" data-navigation="server" href="https://www.google.com/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Fpics.filmaffinity.com%2FEl_ltimo_duelo-563139924-large.jpg&imgrefurl=https%3A%2F%2Fwww.filmaffinity.com%2Fes%2Ffilm299644.html&tbnid=EvMgXyNdZQh1-M&vet=12ahUKEwjp2cC8mqT1AhVK04UKHeV2BXcQMygAegUIARCjAQ..i&docid=UW02LJTYMFHCyM&w=743&h=1100&itg=1&q=the%20last%20duel&ved=2ahUKEwjp2cC8mqT1AhVK04UKHeV2BXcQMygAegUIARCjAQ" style="height: 181px;" tabindex="0"><img alt="El último duelo (2021) - Filmaffinity" class="rg_i Q4LuWd" data-atf="true" data-deferred="1" data-iml="951" height="202" src="" width="136" /></a></div><p></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-69184957136892523212022-01-09T08:50:00.004+01:002022-01-09T08:50:50.297+01:00Sacred Spirit<p> </p><p> Espíritu Sagrado (2021), de Chema García, trátase dun filme cunha gran idea detrás, boa produción e moi ben resolto. Mil detalles ao servizo dunha idea e dunha estética, varias capas de sentido, policromías variadas e suspense. Faltoume poder meterme máis no filme: foi se cadra o amateurismo das persoas que interpretan. Ou se cadra non: porque ao mesmo tempo cada unha delas realiza unha achega única, estando moi ben elixido o elenco para cada unha delas.</p><p style="text-align: center;">En fin. Recomendable? Moito.<a aria-label="Visitar El País" class="eHAdSb" data-ved="0CAsQjRxqFwoTCIiq5YKXpPUCFQAAAAAdAAAAABAD" href="https://www.google.com/url?sa=i&url=https%3A%2F%2Felpais.com%2Fcultura%2F2021-11-26%2Fla-ciencia-ficcion-espanola-explota-en-elche-con-la-pelicula-espiritu-sagrado.html&psig=AOvVaw3PxxwpHbdr3mx0QvgT2fVf&ust=1641800870544000&source=images&cd=vfe&ved=0CAsQjRxqFwoTCIiq5YKXpPUCFQAAAAAdAAAAABAD" rel="noopener" role="link" tabindex="0" target="_blank"><img alt="Festival Mar del Plata: La ciencia ficción española explota en Elche con la película &#39;Espíritu sagrado&#39; | Cultura | EL PAÍS" class="n3VNCb" data-noaft="1" src="https://imagenes.elpais.com/resizer/qpqdKHH2Bhcm58wPqjLUpRTFjYA=/1960x1103/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/prisa/PCJWSRNIXBFFJLFHOTM4PUSKLM.jpg" style="height: 332.588px; margin: 0px; width: 591px;" /></a></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-82990955938818147662022-01-07T07:31:00.005+01:002022-01-07T07:31:43.273+01:00Persona de Bergman.<p> </p><p> </p><p style="text-align: justify;"> Onte vin por primeira vez PERSONA, de Bergman. Polo que lembro intentara vela dúas veces... seguramente no 2005/6, e despois por segunda vez non lembro cando... e non pasara nunca do primeiro famoso minuto.<br /></p><p style="text-align: center;">Pero onte flipei. Prestoume o retrato da outra, o baleiro, a evolución de Alma. Preciosa Persona.</p><p style="text-align: center;"><img alt="https://hips.hearstapps.com/hmg-prod.s3.amazonaws.com/images/persona-bergman-pelicula-3-1558897461.jpg" height="180" src="https://hips.hearstapps.com/hmg-prod.s3.amazonaws.com/images/persona-bergman-pelicula-3-1558897461.jpg" width="320" /></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-1916861192765045892022-01-07T07:26:00.001+01:002022-01-07T07:26:33.922+01:00Sex and the city.<p> https://noahpinion.substack.com/p/interview-ryan-petersen-ceo-of-flexport:</p><p><span class="css-901oao css-16my406 r-poiln3 r-bcqeeo r-qvutc0">"Instead as city after city started enforcing lockdowns and restrictions, people started spending a lot more goods and not services. You’ve got to get your dopamine somewhere".</span></p><p><span class="css-901oao css-16my406 r-poiln3 r-bcqeeo r-qvutc0">Millóns de persoas conectadas nunha rede de incentivos, impulsadas por hábitos de consumo. De súpeto o entorno muda e o hábito busca ser satisfeito doutro xeito. Está na túa casa e na miña. </span> <br /></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-22130962022714774082022-01-06T07:59:00.005+01:002022-01-06T08:00:27.865+01:00LAS TREMENDAS MANDRÁGORAS<p>Foi en 1994 porque eran os 90, e foi sábado 5 de novembro. Foi no Planta
Baixa, pero forámolos ver tamén á Iguana. E estiveron sublimes, sobre
todo guitarra e baixo.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjahIOlfrVBRcHBPb0YiehC0KzuBwAufaRkHSDeTEt5y_XLl9uh7105B8UI3dhcHhyaRf-aeqhfmM8NwvLr1U36vsq0yd7lS5soXy1ZcCiXgUATh4qYHr3nTq3KF7NTbzpHRxjnzcjow1IYF81fYyvc2yToeeS_Jmju8cKd2YpfGVGhkbnhHUGa8mPU=s3506" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2549" data-original-width="3506" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjahIOlfrVBRcHBPb0YiehC0KzuBwAufaRkHSDeTEt5y_XLl9uh7105B8UI3dhcHhyaRf-aeqhfmM8NwvLr1U36vsq0yd7lS5soXy1ZcCiXgUATh4qYHr3nTq3KF7NTbzpHRxjnzcjow1IYF81fYyvc2yToeeS_Jmju8cKd2YpfGVGhkbnhHUGa8mPU=s320" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhOFjiWuJyWMxlqhe2v6vpD9CH1yX7-rYQLA6siofPIaf_h--2yZG7UXDoiY_dcf7R70fBiUTjvQXDH1vv4J_YQH15DOTSnd8-CNOBsjHUxBpifY-n_-T8_vGih5zMFeSn_7XGXUuWPsT4QZl81wi3Fzzo6KUQVIIl-4_4-UrjiR_qeI1V-hQMWGKXy=s3506" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2549" data-original-width="3506" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhOFjiWuJyWMxlqhe2v6vpD9CH1yX7-rYQLA6siofPIaf_h--2yZG7UXDoiY_dcf7R70fBiUTjvQXDH1vv4J_YQH15DOTSnd8-CNOBsjHUxBpifY-n_-T8_vGih5zMFeSn_7XGXUuWPsT4QZl81wi3Fzzo6KUQVIIl-4_4-UrjiR_qeI1V-hQMWGKXy=s320" width="320" /></a></div>Facían garaxe ruidoso e molaban moito. é de destacar o artwork do grupo: conservo un single, unha entrada e este cartaz.<br /><p></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-1889706215032209132022-01-06T07:53:00.000+01:002022-01-06T07:53:14.607+01:00BAD HABITS<p> </p><p class="has-text-align-center" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Comerse una tarde de domingo, después de una siesta.</span></p><span style="font-family: arial;">
</span><p class="has-text-align-center" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Enterrarse en la apatía, vagabundo en el sofá.</span></p><span style="font-family: arial;">
</span><p class="has-text-align-center" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Levantarse y apagarlo todo.</span></p><span style="font-family: arial;">
</span><p class="has-text-align-center" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Acabar prefiriendo el silencio, la soledad sin aditivos.</span></p>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-19323699172845324732018-07-02T15:27:00.001+02:002018-07-02T15:30:56.077+02:00VolvemosInmediantamente, no verán con Economía e máis cousas.corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-57403874398504719492018-03-26T19:18:00.003+02:002018-03-26T19:18:59.376+02:00The Spotify Cultural Independence Index
<style type="text/css">
@page { margin: 2cm }
p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUTeGIP-y1ooTBjD0drPJxZgl4-f6V6sWA8Bj-z4RMeLJ7W_jyVIKGJjc8M__xsZ2bEjNFT_NcJUSBujPygFsiqULo8CSFnGRCv1YIQcmCuNKAAnyqXd3t3mZukH4m_TVtxm5-YcLiRKo/s1600/eighth-note-clip-art-corbeau_Eighth_note.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="858" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUTeGIP-y1ooTBjD0drPJxZgl4-f6V6sWA8Bj-z4RMeLJ7W_jyVIKGJjc8M__xsZ2bEjNFT_NcJUSBujPygFsiqULo8CSFnGRCv1YIQcmCuNKAAnyqXd3t3mZukH4m_TVtxm5-YcLiRKo/s320/eighth-note-clip-art-corbeau_Eighth_note.png" width="171" /></a></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
En Spotify, é
posible ver as tendencias do máis escoitado por país (charts >
top 50 by country). Estiven a facer pescuda das tendencias a nivel
global e de que predomina (o top 5 de cada país). Pode observarse:</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
O predominio da
cultura musical estadounidense en centroeuropa (Marshmello,
Rudimental, Drake, The chainsmokers, Dua Lipa XXXtentation figuran
no top de tódalas listas). En Dinamarca, Alemaña, Austria,
Eslovaquia, Hungría, etc. Tamén Estonia, Lituania, Noruega, Suecia,
Dinamarca, ... Resulta curioso porque son países culturalmente moi
potentes noutros ámbitos culturais, máis se reparamos en a que
atenden os consumidores de música deses países vemos un uniforme
predominio anglosaxón. Visitei tamén o top doutros países do
mundo, de Asía principalmente, e repítense os hits de centroeuropa:
as mesmas tendencias e artistas. Mais non é en tódolos países así:</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">Italia ten cousiñas
distintas: (Vegas Jones, Sfera Ebbasta, 2º, 3º, 4º, Drake, Ghali)</li>
<li style="text-align: justify;">Francia tamén:
(Lartisté, Drake, Vlad, Dadju, Maitre Gims)</li>
<li style="text-align: justify;">Finlandia ten
algunha cousa distinta. (Tippa, Nikke Ankara, Sanni, Evelina,
Marshmello)</li>
<li style="text-align: justify;">Islandia ten
algunha cousa distinta. (Drake, Aron Can, XXXTentation, Ligi Pedro)</li>
<li style="text-align: justify;">Xapón ten algunha
cousa distinta. (Masaki Suda, Ed Sheeran, Daoko, one ok rock, Zedd)</li>
<li style="text-align: justify;">Latinoamérica vai
por libre: reaggeton.</li>
<li style="text-align: justify;">España sigue a
Latinoamérica. (Nicky Jam, Daddy Yankee, Bad Bunny, Reik, Aitana)</li>
<li style="text-align: justify;">Brasil ten a súa
propia onda, moi interesante. (Mc Kevinho, Anitta, Jorge e Mateus,
Gustavo Lima, Mattheus e Kauan).</li>
</ul>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Rusia, India e
China non figuran na lista, mais se se investiga un pouco pode
observarse que van por libre.
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-77373876178675251472018-02-22T21:04:00.000+01:002018-02-22T21:05:24.375+01:00Masculinidades III<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
a:link { so-language: zxx }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTf2zEI4DIkVxn4sbk02oyg5_DZHwbhxO2UCKpVbCl01ds3S19FpWXH0y2oaYUdYOo2rrygOJJVI4iQr4JZhoJJWBWcEWPS9vAK1j4rQHAcWkYtNMa05OwY0vlSS9awKWSGGdCDTCOWV4/s1600/21057515_20131113171744618.jpg-r_1280_720-f_jpg-q_x-xxyxx.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1080" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTf2zEI4DIkVxn4sbk02oyg5_DZHwbhxO2UCKpVbCl01ds3S19FpWXH0y2oaYUdYOo2rrygOJJVI4iQr4JZhoJJWBWcEWPS9vAK1j4rQHAcWkYtNMa05OwY0vlSS9awKWSGGdCDTCOWV4/s320/21057515_20131113171744618.jpg-r_1280_720-f_jpg-q_x-xxyxx.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
E que hai das novas
masculinidades xordidas nos 70s?</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
Falo de<a href="https://www.filmaffinity.com/es/film131897.html" target="_blank"> “Tal como éramos”</a> e de Woody Allen nesa época. Homes que falan de sentimentos, entre
eles moitos de inseguridade, que se expoñen e ás veces perden.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
Son testemuña dunha novidade, de novas formas de relacionarse.</div>
<br />corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-1424652275073792782018-02-12T19:37:00.001+01:002018-02-12T19:37:38.868+01:00Suxeito económico en Jean Tirole<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwHj_Pt7u_PHiankQ13BmFrVVSH_-4cJDvmkCTwVKGo41Ig_m7dQZ4dSj2t3athh9-oXLBqeSoFm6QbDjZL2mPui9GrYGT-NLkvKT0TnU4TbNATvuHyH_f7OsLRnUL3acazjaEAXk5AK0/s1600/noticia3185h.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="322" data-original-width="659" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwHj_Pt7u_PHiankQ13BmFrVVSH_-4cJDvmkCTwVKGo41Ig_m7dQZ4dSj2t3athh9-oXLBqeSoFm6QbDjZL2mPui9GrYGT-NLkvKT0TnU4TbNATvuHyH_f7OsLRnUL3acazjaEAXk5AK0/s320/noticia3185h.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Estou a ler <a href="https://www.amazon.es/econom%C3%ADa-del-bien-com%C3%BAn-PENSAMIENTO/dp/8430618619/ref=sr_1_1/261-4936225-5054369?ie=UTF8&qid=1518459521&sr=8-1&keywords=economia+del+bien+comun" target="_blank">A Economía do Ben Común</a>, do nobel en Economía Jean Tirole.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A que denomina el internalidades? De que depende a
nosa capacidade de facer asumir os seus costos ou beneficios? Facer
ao suxeito consistente. </div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
As externalidades son costos (beneficios) que
son repercutidos pola actividade dun axente sobre outro. O Jean Tirole
chama a internalidades constitúe un concepto econonomicamente máis
problemático. Denomina internalidades ao que lles sucede, por
exemplo, aos suxeitos cuxa conduta é inconsistente dende unha
perspectiva intertemporal. Cando leo a Jean Tirole entendo que con
ese concepto quere sinalar a aqueles costos que o suxeito económico
repercute sobre si, a condutas contrarias ao propio interese. É un
concepto economicamente problemático debido a como se separa do
concepto de externalidade, podendo chamar a confusión. </div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Nunha
externalidade a busca do propio interese por parte dun suxeito ten
consecuencias sobre o interese doutro suxeito, máis eses dous
intereses non están ligados. Porén, se identificamos internalidade
simplemente cunha conduta como a da inconsistencia intertemporal aquí
mesturamos cousas: existen condutas inconsistentes causadas pola
incapacidade do suxeito para dominar as
súas paixóns, como pode comprobarse mediante a lectura dos artigos
de <a href="https://scholar.google.es/citations?user=8nyQzDsAAAAJ&hl=en" target="_blank">George Loewenstein</a>. Mais temos tamén artigos como os de <a href="https://www.aeaweb.org/articles?id=10.1257/aer.103.4.1138" target="_blank">Dupas e Robinson</a>, nos que a conduta de inconsistencia temporal é debida á
non dispoñibilidade de tecnoloxías de aforro acaidas. Ou, incluso,
<a href="https://scholar.harvard.edu/laibson/publications/cue-theory-consumption" target="_blank">eses casos</a> nos que a estrutura do medio que se habita condiciona a
realización desa inconsistencia.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Esta dependencia do
alleo fai do concepto de internalidade un “false friend”. Así,
se a inconsistencia dun suxeito está relacionada co interese de
outro, e ese outro suxeito ten capacidade para modificar a estrutura
do medio, ou dificultar (facilitar) a accesibilidade a tecnoloxías
que posibilitan a (in)consistencia, estamos apañados. Entón estamos
ante unha relación de interdependencia na que un suxeito pode tirar
proveito das debilidades de outro. Chamar a iso internalidade non
axuda a entender o que está a suceder.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Non é só unha
cuestión nominativa. Cando realicei a <a href="https://www.academia.edu/27176752/TESE_DOUTORAL_MARXINALISMO_E_RACIONALIDADE_EN_ECONOM%C3%8DA" target="_blank">tese</a> traballei moito sobre
esa mesma cuestión: a de interpretar condutas inconsistentes dende a
perspectiva do suxeito económico tradicional, que procura a
realización do seu propio interese. Cando o suxeito é inconsistente
o seu inimigo non é só el mesmo. Que a inconsistencia dependa de
como o medio está estruturado fai que terceiros axentes poidan
condicionar tirar proveito das circunstancias.</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A industria
alimentaria española ven de <a href="https://www.elindependiente.com/vida-sana/2017/11/22/sanidad-y-la-industria-plantean-reducir-un-10-la-sal-azucar-y-grasas-para-2020/" target="_blank">asinar un pacto</a> para limitar o volume de
azucre, sal e graxas nos alimentos que ofrecen para o consumo.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-22856242451957245862018-02-11T12:15:00.001+01:002018-02-11T12:18:43.666+01:00Masculinidades II<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh67nCNuuw3f-TJqsAfsqwaHN_zCA20Tia2wJctm0Aqg1Ajc-uQsZBfn5bk84gUoj3znmpVaRnhW6qLAiZkNTRS6rJAWLAjqcnRSLHGcMyiRJKc1pSk-l8D5ziT-KrxPn2jL_zSCxg_RBs/s1600/dirty-harry-watching-recommendation-videoSixteenByNineJumbo1600-v3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh67nCNuuw3f-TJqsAfsqwaHN_zCA20Tia2wJctm0Aqg1Ajc-uQsZBfn5bk84gUoj3znmpVaRnhW6qLAiZkNTRS6rJAWLAjqcnRSLHGcMyiRJKc1pSk-l8D5ziT-KrxPn2jL_zSCxg_RBs/s320/dirty-harry-watching-recommendation-videoSixteenByNineJumbo1600-v3.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Doume por ver unha
serie de filmes adoptando unha perspectiva de xénero. Eses filmes nunca me chamaron a atención: Jungla de cristal (<a href="http://www.imdb.com/title/tt0095016/?ref_=tttr_tr_tt" target="_blank">Die Hard</a>) vina por primeira vez con ocasión da preparación desta entrada e
vin o 50% da película, Harry el sucio (<a href="http://www.imdb.com/title/tt0066999/" target="_blank">Dirty Harry</a>) creo que a vira algo de neno
pero nin me lembro nin causou impresión en min, Rambo cero,
Terminator si que algo. O cinema negro xa é outro falar. Falarei das dúas primeiras.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
As sesións de
visionado realiceinas este Nadal como refuxio de lacazanería
interesada. Doume tamén por ver algunhas que non cadraban
exactamente nin nas pelis de acción masculina dos 70s e os 80s nin
no cinema negro: <a href="http://www.imdb.com/title/tt0047396/" target="_blank">The Rear window</a>, <a href="http://www.imdb.com/title/tt0049470/" target="_blank">The man who knew too much</a> e
<a href="http://www.imdb.com/title/tt0052357/" target="_blank">Vertigo</a>.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Os protagonistas
masculinos e a familia nas historias de detectives.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
No cinema negro (vin<a href="http://www.imdb.com/title/tt0045555/" target="_blank">The Big Heat</a>, <a href="http://www.imdb.com/title/tt0049949/" target="_blank">While the City Sleeps</a>, <a href="http://www.imdb.com/title/tt0044502/" target="_blank">Encuentro en la Noche</a>) a muller,
cando desexa pracer aparece como perigo da estabilidade familiar, un
exceso que conducía á perdición. O feminino que desata o gran
perigo, unha paixón que é como unha tempestade que devasta.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Hitchcock
interesounos dende ese punto de vista. Non sei que lle tiña o
Stewart: semella que aparece como prototipo do home familiar, un home
que pode xogar con nenas e nenos. E porén, en Hitchcock trátase da
exhibición dunha masculinidade ameazada por novas mulleres:</div>
<ul>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
The roar
window: neste filme é evidente que a afección polo asexo do
singular protagonista ten por obxecto non someterse ao compromiso da
parella. Grace Kelly encarna unha muller independente e madura, que
quere algo máis que sexo co protagonista masculino. James fuxe desa
proposición a fume de carozo.</div>
</li>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
The man who
know too much: este filme non encaixa moito coa miña tese sobre a
parella Hitchcock – Stewart. Porén lembremos: neste caso Stewart
está xa casado, a súa muller, a singularmente loira Doris Day, fai
dunha cantante que renuncia á súa carreira para ser nai. No filme
Stewart, un médico de provincias, trata de exercer de pater
familias ata que chega o momento da verdade, no que só a voz de Day
pode dar co paradoiro do fillo perdido.</div>
</li>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Vertigo. Masculinidade exposta ao perigo do feminino en estado puro. Muller como ameaza e atracción absoluta.
Folga todo comentario.</div>
</li>
</ul>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Pasan as décadas, o
Rock & Roll, o hippismo e os porros, a psicodelia e o ácido... e
Charles Mason, non fai falta nada máis... só se cadra un pouco do
protopunk dos Stooges e o transformismo de David Bowie... o krausrock? pero pouco máis.
Despois de tamaña hecatombe para as identidades masculinas tradicionais está
todo perdido. Ou se cadra non.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A liberación que
trae o condón leva tempo traducíndose desinhibidamente no asento
abatido de decenas de miles de carros por todo o mundo, en
resistencias ao abandono do posto de traballo por parte das mulleres,
en planificación familiar. Nese contexto, que debe facer un home
para conservar a súa dignidade?
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<b>Die Hard vs Dirty Harry II: a controversia.</b></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A muller liberada
que se cadra podes recuperar; o horror da libre sexualidade e o lugar do home
nese contexto. </div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
</div>
<ul>
<li>En Dirty Harry actuar como mediante unha dobre
negatividade: transgredir a lei para loitar contra aqueles que
transgriden a lei. Na segunda parte da saga o malo actúa como un
alter ego do propio Harry sendo a diferenza entre o un e o outro que
o protagonista protexe aos cidadáns e extermina a quen viola a lei.
Sen intermediarios. </li>
<li>É de sumo interese
a diferenza entre Harry <span style="font-family: "liberation" serif , serif;">e</span><span style="font-family: "liberation" serif , serif;"><span style="font-size: 12pt;">
</span></span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal;"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: "liberation" serif , serif;"><span style="font-size: 12pt;">John
McClane. </span></span></span></span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal;"><span style="color: #333333;"><span style="font-family: "liberation" serif , serif;"><span style="font-size: 12pt;">Este
último está realmente desesperado por atar de novo a unha muller que sinte
que se lle escapa (a California nada menos). O xeito de facelo e ser moi home, hiper
masculinizándose. </span></span></span></span></li>
<li><span style="font-family: "liberation" serif , serif;">
Harry non precisa de vínculos sociais, despreza o mundo moderno coas
súas liberalidades e os seus hipócritas burócratas. </span></li>
</ul>
Folga dicir
cal das dúas figuras espertaban máis simpatías entre os
meus amigos: Harry é sólido como unha roca. Algún amigo prefería
Die Hard como filme de acción... puro esteticismo. A maioría
preferían a Harry.<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Preguntas pendentes,
se cadra para un Masculinidades III:</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Fargo. Un novo
paradigma de coidado e protección?</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-67578649602088789902018-01-26T20:17:00.003+01:002018-01-27T09:00:36.867+01:00Masculinidades I<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Comentario sobre <a href="https://youtu.be/JvPLbQ4q12g">Pornotopia,</a> de Paul B. Preciado.<br />
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A tese de Paul B.
Preciado en torno á Playboy ten como punto de referencia os novos
dispositivos, substancias e tecnoloxías sexuais e o seu impacto
sobre as formas de exercicio do poder, por exemplo as mudanzas
involucradas pola introdución das técnicas anticonceptivas. De como
o home busca dominar a esfera doméstica dun xeito novo.<br />
As técnicas
anticonceptivas involucran de xeito inevitable unha crise ideolóxica
do doméstico e dos coidados. Fala Preciado da importancia que
adquire a mediados de século a masturbación masculina. O
desenvolvemento da industria erótica desvela novas formas de
entender o sexo, trátase do nacemento das revistas masculinas estilo
Playboy. Hugh Hefner non inicia unha empresa senón que funda un
movemento ideolóxico que reivindica ao home no fogar (en bata, zapatillas e con gorra de capitán), cunha nova
sexualidade. Actúa como o fascismo coa modernidade: unha revolución
reaccionaria que se opón ás formas tradicionais de sexualidade.
Así, existen grupos conservadores que se enfrontan, ofendidos, a esa
revolución reaccionaria. Contra o que algunha xente defende non
podemos dicir que esa revolución sexa progresista. A muller pasa de
ser un obxecto de gozo privado a un obxecto de gozo en exhibición.
Ámbalas dúas formas de machismo coinciden en tratala como un
obxecto carente de desexo de seu.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-37639492460067189872017-12-17T18:11:00.000+01:002017-12-17T18:11:03.801+01:00de como esquecemos o que fomos<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiplU2fe2b2iSOMu4bKYeNuLKE3wBgf1PzdAkCAKYOYcOiduwh7IM2noTZ-IOOcrXE97Dy18IaxPhTH8g92HlbMpXpoMi0s0Gbrqm0DSuG99GhnyYX3h2ReaXFStdc3B6o0YnTLqWR-0e4/s1600/tema-1-celtas-e-iberos.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="409" data-original-width="555" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiplU2fe2b2iSOMu4bKYeNuLKE3wBgf1PzdAkCAKYOYcOiduwh7IM2noTZ-IOOcrXE97Dy18IaxPhTH8g92HlbMpXpoMi0s0Gbrqm0DSuG99GhnyYX3h2ReaXFStdc3B6o0YnTLqWR-0e4/s320/tema-1-celtas-e-iberos.png" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
As identidades que foron son como cruzar as augas do Limia.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
As formas que
adoptan as linguas son misteriosas: quen decidiu a altura dun século
esquecido que en galego prescindiríase dos tempos verbais compostos?
Como alguén comezou dicir “vai frío” e uns quilómetros máis
alá o frío faino? Porque unha obediencia aquí si e alí non?</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Hoxe en día as
academias e os <i>mass media</i> deciden as formas e os modos... quen o
facía hai mil, ou mil cincocentos anos? Como se sucedían os
criterios aquí e alá?</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Que son as fronteiras senón ríos con memoria?</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-44504602073226016612017-11-13T09:01:00.001+01:002017-11-18T17:09:18.577+01:00rencor<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJk-qGRsc-glBDTE5wnBdY03LfrLPx-2H0ZVw2yOqrnRG37mlnC-zVRLncXuwIZEmoPrzqjzjLBUSvwGeLrMCxCfpMTWXiwTGXGeg9s3n86EnqqyXcYTLsrqjPTbCmnmvzqmrT7x9vaHg/s1600/petroleo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="984" data-original-width="1500" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJk-qGRsc-glBDTE5wnBdY03LfrLPx-2H0ZVw2yOqrnRG37mlnC-zVRLncXuwIZEmoPrzqjzjLBUSvwGeLrMCxCfpMTWXiwTGXGeg9s3n86EnqqyXcYTLsrqjPTbCmnmvzqmrT7x9vaHg/s320/petroleo.jpg" width="320" /></a></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
<a href="http://kitikrit.blogspot.com/2017/09/liberticidio-little-bit.html">Nesta entrada</a> quería eu quitarlle razón ao Zizek. Obxectaba o Zizek que o
resentimento impediría aplicar o criterio da xustiza redistributiva
rawlsiano (o veo da ignorancia): cando sentimos rencor non somos quen
de poñernos no lugar do outro. Para quitarlle a razón a Zizek falei
eloxiosamente dos impostos. Os impostos, cando están ben deseñados
funcionan como mecanismo de redistribución impersoal: entón entra
en funcionamento outro veo que impide que o resentimento se encarne.
E falaba de máis cousas. Mais existen outros mecanismos
despersonalizadores máis importantes que os impostos en economía.
Eses mecanismos actúan a traveso dunha man invisible. Ademais de guiar conduta o interese amansa feras: Cando
a economía funciona o rencor disípase; cando non brota. E que
sucede cando entran en xogo eses potentes motores políticos? Sucede
que son postas en marcha as políticas das identidades: o rencor busca
culpables.</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
Volvendo
ao interese en<a href="https://press.princeton.edu/titles/10110.html"> <i>As Paixóns e mailos Intereses</i></a> fala Hirschman
de como a partires dun determinado momento a ocupación das persoas
polo mundano comercio comezou a ser vista como unha actividade
xeradora de bondade. Un dos argumentos que se utilizou para defender
esa bondade da ocupación polo crematístico era que a promoción do
comercio facía aos príncipes menos proclives ao belicismo. O
comercio entre nacións faría máis difícil entrar en guerra; a
calma paixón pola renda afastaría aos príncipes doutras formas de
afirmación persoal.
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
Efectivamente,
semella que cando o comercio funciona e a actividade mercantil dá
ocupación a calquera a paz reina; cando a economía colapsa buscamos
inimigos aos que dirixir o noso rencor, a nosa mala baba. Mais
podería ser este un relato non pouco mentireiro: a paz do comercio
que esperaban os pensadores ilustrados foi tamén a do tráfico de
escravos, a do xenocidio indíxena alí onde chegaron os imperios
coloniais, a dos nenos traballando en minas de carbón. Foi necesaria
unha reacción moral para conter unha forza cega desatada polo carto:
o interese cega e deshumaniza, constrúe máquinas esmagadoras. Esa
reacción moral falou de igualdade de dereitos, de fraternidade e
máis de igualdade.</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in;">
Hai
moitos veos da ignorancia: mecanismos despersonalizadores que poden desencadean unha mestura de consecuencias, positivas ou negativas.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-78144846780041426102017-11-03T10:14:00.000+01:002017-11-03T10:14:10.921+01:00mercado e arquitectura pública<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWnA37S4yG_-al2ppDNBL7kNLpCTu3MWDqpwllyb5va8450YpBP_YyL_HroTDCF9h3tKxHptu6AKtAYdmun-MfPmnkxG0eg3J8KuVS1WNeKLzXr7HzEBYNLuxiQhYhGztjO4A1f0EUteA/s1600/plaza+abastos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="493" data-original-width="744" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWnA37S4yG_-al2ppDNBL7kNLpCTu3MWDqpwllyb5va8450YpBP_YyL_HroTDCF9h3tKxHptu6AKtAYdmun-MfPmnkxG0eg3J8KuVS1WNeKLzXr7HzEBYNLuxiQhYhGztjO4A1f0EUteA/s320/plaza+abastos.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Os uso de
información privada por compañías tecnolóxicas adoita enfocarse
como unha cuestión de dereitos individuais, e así é. Máis é
tamén, e a min prodúceme unha maior vertixe, a dimensión
ontolóxica do asunto.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Existe un modelo de
David Laibson, <a href="http://links.jstor.org/sici?sici=0033-5533(200102)116:1%3C81:ACOC%3E2.0.CO;2-#">A
Cue Theory of Consumption</a>, sobre estrutura de mercado, estímulos
aditivos, e condicionamento condutual. Amosa ata que punto podemos
devir radicalmente outros en función da estrutura dos incentivos que
nos arrodean.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Está despois a
charla de Zeynep Tufekci, programadora de orixe turca que ten devido
en socióloga. Zeynep defende <a href="https://www.ted.com/talks/zeynep_tufekci_we_re_building_a_dystopia_just_to_make_people_click_on_ads">moi convincentemente</a> que existe un
conflito entre uso privado de algoritmos de condicionamento
condutual, o poder que outorgan a quen os usa para condicionar a
conduta de millóns de persoas e os seus efectos políticos. De
feito, algo diso hai no hackeo ruso das últimas eleccións nos EUA.
Dende unha perspectiva económica poderiamos dicir que eses
algoritmos afectan de xeito desproporcionado ás preferencias dos
consumidores.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A maioría dos
algoritmos están programados para condicionar o volume e o prezo dos
contratos realizados. Poden detectar, por exemplo, os momentos nos
que unha persoa está en fase maníaca (todos temos algo de
bipolares), ou ebria, para venderlle nese momento algo que noutras
circunstancias non comprariamos.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Ela di que hai que
facelos públicos para poder discutir sobre eles, mais a min a mera
publicidade seméllame insuficiente ante a complexidade no
funcionamento deses algoritmos. Os propios mercados, defende
Mirowski, son algoritmos para a solución dun conflito de intereses
entre compradores e vendedores; algoritmos ligados os uns aos outros
nunha complexa rede. Así, os mercados de poxa se sitúan ao
principio da cadea, como sucede nas lonxas de peixe e carne. Mais
cando esa carne ou ese peixe chega á praza de abastos o sistema é
outro: os compradores transitan por ese espazo público, camiñando
de posto a posto, observando prezos e calidades. Co paso do tempo
relaciónanse cunha peixeira de confianza que lles fai prezo.
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
como se constrúe
unha vía pública ao longo da que poidan ser dispostos escaparates
en internet? Como se constrúe unha identidade privada nese mesmo
contexto? Onde están os mercados de poxa e onde as prazas de
abastos? Como se relacionan?</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
O open access é
utópico dado que en moitas ocasións non é posible entender o que
eses algoritmos están a facer e non podemos recrutar un exército de
vixiantes dos algoritmos. Porén o dominio público de determinados
ámbitos podería ser unha boa cousa: a posibilidade de construír
prazas de abastos on line, portos seguros contra a intrusión dos
algoritmos privativos.</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
a:link { so-language: zxx }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
O certo é que
algunha arquitectura pública é precisa.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-2883561708831446992017-10-31T09:06:00.000+01:002017-10-31T09:06:14.350+01:00Laicismo e relixión.<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Non me gusta facer
profesión ningunha de fe, non me gusta evanxelizar nin ser
evanxelizado. Onte un palizas intentouno comigo. Un orgulloso
católico falando das milagres da virxe. Etcétera. O que escribo
hoxe vai como descargo do que calei onte.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Son laico e ateo. Ao
mesmo tempo penso que precisamos definirnos mediante algunha clase de
doutrina: crer n'algo no sentido de estruturar a nosa vida mediante
valores que ordenan o que está ben e o que está mal. Creo na
igualdade, na fraternidade e na liberdade. Son os meus valores
laicos. Para min Europa presta en tanto que berce deses valores.
</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Por outra banda fun
criado no catolicismo: de neno rezaba o rosario, cantaba cancións e
rezaba o noso pai antes de durmir. Hai cousas que me prestan do
cristianismo: a idea do próximo como alguén totalmente estraño ao
que debemos prestar atención; o momento do abandono na cruz, ese
momento no que segundo Chesterton deus se fai ateo, a idea do ser
humano abandonado por deus. Non creo en que haxa algo aí arriba, no
ceo, ou aló abaixo nos infernos; creo que só contamos os uns cos
outros aquí, que as comunidades que conformamos son todo o que
temos. E que o mundo é unha mestura de ben e de mal, de cousas
preciosas e horrendas. E para de contar.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-87391671885770051632017-10-28T19:24:00.003+02:002017-10-28T19:35:00.223+02:00Para todo o demais poética<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjreeeN0AfXh3PcSNk319BDV-_FOa6zPgMgDffCuoJh6YuW82rBatzNPAIj82lwIdE1PoDZ-HHBbPSMtK6qaKwB240Pu1_6vRfFG8c_I-sLH-SqNjUni-4vUW-xrB_8SJMKIavHRLPFOg4/s1600/IMG_20171028_190809.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjreeeN0AfXh3PcSNk319BDV-_FOa6zPgMgDffCuoJh6YuW82rBatzNPAIj82lwIdE1PoDZ-HHBbPSMtK6qaKwB240Pu1_6vRfFG8c_I-sLH-SqNjUni-4vUW-xrB_8SJMKIavHRLPFOg4/s400/IMG_20171028_190809.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Co paso dos anos
unha das aprendizaxes que estou a apreciar máis é a dos hábitos
bos. Os bos hábitos e as rutinas ben deseñadas son camiños
pavimentados: non debemos recorrer a eles para calquera cousa mais
para os tránsitos principais da vida axudan a chegar con tempo. A
vontade propia, da que tanto gustan os pensadores románticos, é un
combustible necesario mais cómpre economizalo. Ademais, os estados
de ánimo son variables e as contrariedades cotiás frecuentes. Por
iso penso que para algunhas cousas un bo hábito vale por mil boas
intencións.
</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 2cm }
p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
En segundo lugar
están as boas ferramentas e as estruturas acaidas. Sempre fun
trapalleiro e desorganizado, a miña tendencia natural é á desorde
e ao descoido. Síntome moi cómodo no deixarme levar. Por iso agora
compro cadernos – axenda, e vaime moi ben.</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Para todo o demais poética.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-36061309300369277972017-10-13T10:08:00.005+02:002017-10-13T10:08:55.367+02:00nobel prize in marketing economics<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<span lang="gl-ES"><br /></span></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<span lang="gl-ES"><br /></span></div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<span lang="gl-ES">Déronlle
o Nobel </span><span lang="gl-ES">a Thaler. É un economista orixinal
e creativo. </span><span lang="gl-ES">Foi</span><span lang="gl-ES">
moi importante na miña tese. Isto fai que me sinta na obriga de
falar del malia que a complexidade do papel que ten xogado na
economía condutual durante corenta anos fai que sexa difícil.
Estiven a repasar os lugares nos que aparece na tese. </span><span lang="gl-ES">Primeiramente
</span><span lang="gl-ES">falo del para describir os inicios da
Economía condutual </span><span lang="gl-ES">dado que</span><span lang="gl-ES">
o seu papel </span><span lang="gl-ES">foi</span><span lang="gl-ES">
fundamental </span><span lang="gl-ES">en tanto que</span><span lang="gl-ES">
promotor</span><span lang="gl-ES"> </span><span lang="gl-ES">e
estratega na súa difusión. </span>
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Porén, en tanto que
teórico da conduta económica Thaler é importante por:</div>
<ol>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Ser o
primeiro en intentar integrar anomalías condutuais (dende unha
perspectiva da racionalidade económica convencional) en modelos
económicos marxinalistas.</div>
</li>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
O seu
traballo sobre inconsistencia temporal foi igualmente pioneiro.
Chegar o primeiro é o que ten. Atento a toda anomalía existente
Thaler deu co traballo do psicólogo Ainslie sobre desconto
hiperbólico. O seu traballo será continuado con posterioridade por
Loewenstein e Prelec e máis por Laibson (seguramente o meu
economista condutual favorito).</div>
</li>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Por último,
debe ser igualmente o primeiro economista condutual en abandonar o
proxecto de integración de variables psicolóxicas en modelos
convencionais (marxinalistas). Actualmente traballa en conceptos que
lle permiten explicar fenómenos concretos que se afastan do
marxinalismo. Un destes conceptos é o de <i>nudge</i>, ou empurrón.
Define o seu traballo actual como o estudo dos humanos, por
contraposición aos econs, que é o que estudarían os economistas
convencionais (marxinalistas).</div>
</li>
</ol>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
Eu son crítico coa
súa obra, hai moitas cousas coas que estou en desacordo malia que
recoñezo a súa importancia como pioneiro, a súa creatividade e
afouteza. Intentemos ser sistemáticos:</div>
<ol>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
A súa
concepción de racionalidade e do que a impide é debedora dunha
parte da obra Kahneman e Tversky: o que representa a teoría das
alternativas (Prospect Theory), que consiste na identificación da
distancia entre a valoración subxectiva humana e aquilo que
normativamente sería considerado como óptimo. A valoración
subxectiva é de carácter hedónico (algo que a xente sinte no
estómago cando é posta ante dúas alternativas). A valoración
vese distorsionada polo medo á perda e polo punto de referencia
(aquilo ao que estamos afeitos). Thaler continúa esta senda.</div>
</li>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
É certo que
esta modulación hedónica da valoración das alternativas que se
afrontan ten consecuencias económicas importantes. Porén, a
integración de variables psicolóxicas en economía non é posible
cando se intentan integrar nos convencionais (marxinalistas de
preferencia revelada). O máis famoso modelo de inconsistencia, o
que ten acadado unha máis admirada integración dunha variable
psicolóxica en economía é o de inconsistencia temporal mediante
desconto hiperbólico de Laibson (1997). Con el é posible explicar
mellor determinados fenómenos económicos de inconsistencia pero o
que queren dicir os seus parámetros xa non ten que ver co fenómeno
identificado por Ainslie de impaciencia relativa, nin sequera se
podería dicir que ten un sentido unicamente psicolóxico.</div>
<ol type="a">
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<span lang="gl-ES">O
primeiro problema reside en que cando adoptamos unha perspectiva
económica e queremos explicar a relación entre consumo e aforro
</span><span lang="gl-ES">esta depende de formas de humanidade
diversas, e non só da clase de humanidade que ten en mente Thaler.</span><span lang="gl-ES">
</span><span lang="gl-ES">D</span><span lang="gl-ES">ependendo do
noso obxecto de estudo, o recurso á inconsistencia hedónica
desenfoca a nosa visión analítica. Unha das cousas que amoso na
tese é que estudar os motivos de afastamento do normativo non é
unha forma correcta de achegarse ao que é a racionalidade humana.
Non existe unha racionalidade normativa da que nos afastemos
ocasionalmente debido á interferencia de emocións, </span><span lang="gl-ES">da
impaciencia ou</span><span lang="gl-ES"> do exceso de carga
cognitiva. A nosa racionalidade </span><span lang="gl-ES">é unha
construción precaria que</span><span lang="gl-ES"> depende d</span><span lang="gl-ES">e
xeito crítico da</span><span lang="gl-ES"> estrutura do </span><span lang="gl-ES">medio,
que estando aquelado axuda a realización das nosas metas e, de non
ser así, supón un obstáculo</span><span lang="gl-ES">. Neste
punto os modelos condutuais continuadores dos primeiros modelos de
Thaler erran, confundindo a conduta reflectida nos tests realizados
por persoas en laboratorios coa conduta “in the wild”. Nisto
hai que recoñecer que o último Thaler, coa súa énfase na
estrutura do medio acerta. A min, para decatarme da importancia do
medio como facilitador de racionalidade ten sido moi importante a
lectura de Andy Clark e Alva Noë, tamén de Evan Thompson e outros
filósofos da mente externalistas. Porén, a maioría dos
economistas condutuais segue</span><span lang="gl-ES">n</span><span lang="gl-ES">
a caer nese erro: pensar que somos sistematicamente irracionais, e
que o único remedio é o da imposición de formas de contención
da emoción, </span><span lang="gl-ES">ataduras contra a
impaciencia,</span><span lang="gl-ES"> </span><span lang="gl-ES">ou</span><span lang="gl-ES">
</span><span lang="gl-ES">de contrapesos en forma de incentivos que
nos acheguen ao óptimo</span><span lang="gl-ES">. </span><span lang="gl-ES">É
por iso que na tese lle dou tanta importancia ao traballo de Dupas
e Robinson sobre petos de aforro en Kenya. </span><span lang="gl-ES">Os
dispositivos e as tecnoloxías das que nos valemos, como eses
cerdiños </span><span lang="gl-ES">de barro</span><span lang="gl-ES">
que serven como petos </span><span lang="gl-ES">para o</span><span lang="gl-ES">
aforro, son tecnoloxías que modifican o noso grao de impaciencia
relativa, que nos fan máis pacientes aínda que dende unha
perspectiva hedónica (de laboratorio) non o sexamos.</span></div>
</li>
<li>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<span lang="gl-ES">O
</span><span lang="gl-ES">segundo problema </span><span lang="gl-ES">é
consecuencia do anterior:</span><span lang="gl-ES"> </span><span lang="gl-ES">o
</span><span lang="gl-ES">metodolóxico. </span><span lang="gl-ES">Seguindo
co tema da inconsistencia temporal, tan importante para os
economistas condutuais, c</span><span lang="gl-ES">ando estudamos a
relación entre aforro e consumo os problemas de inconsistencia non
teñen só unha orixe psicolóxica: as relacións de xénero e os
costumes, por poñer dous exemplos significativos, posúen tamén
unha importancia capital. </span><span lang="gl-ES">Disto decateime
a traveso do traballo de Dupas e robinson (Why Don't the Poor Save
More?). </span><span lang="gl-ES">A xente non é unicamente
inconsistente polo efecto da tentación presente: que o volume de
aforro dependa d</span><span lang="gl-ES">as escollas económicas
realizadas por unha</span><span lang="gl-ES"> unidade familiar fai
que ás veces a</span><span lang="gl-ES">s</span><span lang="gl-ES">
relación</span><span lang="gl-ES">s</span><span lang="gl-ES"> de
poder entre a unidade aforradora (a muller </span><span lang="gl-ES">que
é a responsable do coidado</span><span lang="gl-ES">) e a
consumidora (o home, </span><span lang="gl-ES">que ten máis
tendencia a gastar hoxe</span><span lang="gl-ES">) </span><span lang="gl-ES">sexan
as que determinen a capacidade aforradora desa familia</span><span lang="gl-ES">.
Esta é unha das cousas que suceden no estudo de Dupas e Robinson
en Kenya. Existen, certamente, fenómenos de incontinencia como os
descritos polos economistas condutuais, mais tamén é certo que as
relacións de xénero están a actuar nese contexto </span><span lang="gl-ES">cando
estudamos as economías domésticas</span><span lang="gl-ES">. Polo
tanto, se queremos construír un modelo agregado que explique a
relación de consumo e aforro ter en conta </span><span lang="gl-ES">só
</span><span lang="gl-ES">variables </span><span lang="gl-ES">psicolóxicas</span><span lang="gl-ES">
non abonda. </span>
</div>
</li>
</ol>
</li>
</ol>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<span lang="gl-ES">En
resumo, sospeito</span><span lang="gl-ES"> </span><span lang="gl-ES">d</span><span lang="gl-ES">esa
énfase nas inconsistencias debidas ás debilidades propias, ás
miopías e ás paixóns humanas na súa indidivualidade. Ese gozo
</span><span lang="gl-ES">thaleriano </span><span lang="gl-ES">no
tratamento da </span><span lang="gl-ES">humana </span><span lang="gl-ES">incontinencia
</span><span lang="gl-ES">non me présta</span><span lang="gl-ES">.
Ese non falar das relacións de xénero como fonte de inconsistencia.
A ausencia das relacións de poder, das formas de dominio, d</span><span lang="gl-ES">e</span><span lang="gl-ES">
desigualdade. </span>
</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 0.79in }
p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div style="line-height: 100%; margin-bottom: 0in; text-align: justify;">
<br />
</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-45432659731531239952017-09-11T21:54:00.002+02:002017-09-11T21:54:25.997+02:00liberticidio (a little bit)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpI8T3Ly6iRtJecf_G7PEK4ulLIeaI8Rw0HiHunq_iHpB8FicCWGqtDcy628zURH6SKDpxJWm-JIO_khqqXAIXGY3y5SyS48MX3HQgcfMQKzAlltSy0WjEedNJWOMVpj26LMEvWV1nRGY/s1600/11204370824_1cea6173d0_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="791" data-original-width="1000" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpI8T3Ly6iRtJecf_G7PEK4ulLIeaI8Rw0HiHunq_iHpB8FicCWGqtDcy628zURH6SKDpxJWm-JIO_khqqXAIXGY3y5SyS48MX3HQgcfMQKzAlltSy0WjEedNJWOMVpj26LMEvWV1nRGY/s320/11204370824_1cea6173d0_b.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Unha parte da fama que ten obtido Rawls débese ás posibilidades que
ofrece a súa teoría do veo da ignorancia. Mediante ela é posible
xustificar políticas redistributivas. Nunha espléndida <a href="https://youtu.be/LBvASueefk4">palestra</a>
retrúcalle Zizek ao argumento rawlsiano que a lóxica da envexa e o
resentimento impide a aplicación práctica do veo. Mais iso pode ser
certo no caso da caridade ou os donativos nominativos, non ten por
que selo no caso dos impostos. Quero chamar primeiro a atención que
o resentimento é un sentimento moral que depende do instrumento
empregado: cando o suxeito caritativo dá é o receptor da caridade o
que pode sentirse resentido; cando o suxeito impoñible é gravado
pode sentir tamén resentimento. No primeiro caso os destinatarios do
resentimento son os doantes, no segundo adoita ser o Estado ou os
receptores de axuda (inmigrantes, parasitos sociais, etc).</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Cando os impostos están ben deseñados, non gravando
desproporcionadamente, explicándoselle aos suxeitos o destino dos
cartos, habendo unha accountability, non ten por que darse
resentimento na parte gravada. Ademais, se o Estado o que fai con
eses cartos é dotar de universalidade no acceso á sanidade e á
educación (por poñer dous exemplos clásicos) esa dotación non se
percibe como caridade, senón como a garantía dun dereito, unha
forma de recoñecer o carácter de persoas nacidas iguais aos
usufructuarios deses servizos. Esta forma de integración non ten só
beneficios económicos e sociais senón que recoñece á persoa en
tanto que tal, con nome e apelidos, como titular de dereitos. Así,
formar parte dun colectivo significa que es merecente de atención e
coidado.
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Resulta máis difícil xustificar a redistribución en base ao
reparto a colectivos concretos e para fins específicas, como a
comida ou a vivenda. É o que sucede coa vivenda, o alimento ou as
axudas a colectivos marxinados: son rendas que acaban sendo
percibidas por colectivos estigmatizados e marxinados como as nais
solteiras, os inmigrantes, os xitanos ou os drogadictos. Resulta
doado nestas circunstancias que os suxeitos gravados acaben
resentidos: o seu traballo sirve para que vagos, xitanos e musulmáns
vivan á súa costa. Non sei ata que punto a idea dunha renda básica
podería escapar a esta lóxica da envexa e o resentimento. É
posible que este tipo de cousas dependese moito do seu tratamento
mediático. Os impostos teñen a vantaxe de ser un mecanismo.</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Os impostos sobre a renda son máis dificilmente defendibles para os
políticos que os indirectos, sobre o consumo, malia ser máis
xustos.</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 2cm }
p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
A posibilidade de aplicar con éxito a idea do veo da ignorancia está
no deseño dos mecanismos que busquen aplicala. O resentimento e a
envexa non están inevitablemente asociadas á redistribución da
renda. A caridade tamén pode funcionar mais, do mesmo xeito, precisa
de ferramentas e institucións despersonalizadoras. Que quen recibe a
caridade poida sentir que a axuda non implica a súa condición
inferior senón, pola contra, que é digno de axuda pola súa
condición de persoa. </div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-40580748453149928932017-09-10T17:46:00.005+02:002017-09-10T21:09:39.545+02:00rematando <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJtjDBrTYVyjdbnDFupKmGpiLp52Hzh5TfzZaSXB5Ru6NflB52LqTTQ3fIGevAXzKY8orGtZde3PODjB5RPlTa1cdgyiuG-D9YyM4C_wDcYNuMYPwrfkW6-jW2agYTgXCxA2uYFbZqbgg/s1600/PIES_descalzos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="236" data-original-width="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJtjDBrTYVyjdbnDFupKmGpiLp52Hzh5TfzZaSXB5Ru6NflB52LqTTQ3fIGevAXzKY8orGtZde3PODjB5RPlTa1cdgyiuG-D9YyM4C_wDcYNuMYPwrfkW6-jW2agYTgXCxA2uYFbZqbgg/s1600/PIES_descalzos.jpg" /></a></div>
<div style="font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: center; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman";"><br /></span></span></div>
<div style="font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman";">Quería aclarar cousiñas da última entrada do blog e ir anunciando a retirada ate outra. Pensamos volver.</span></span></div>
<div style="font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span></div>
<div style="font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: center; widows: 2;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "times new roman";"><span style="font-size: large;">Aclarar:</span></span></span></div>
<div style="font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;">
</div>
<ol>
<li>Elaborei a <a href="http://kitikrit.blogspot.com/2017/09/the-last-kingdom-especial.html">última entrada</a> un pouco improvisadamente, sen repasar nen reflexionar, de aí o difícil de entender algunhas das notas.</li>
<li>Cando falaba de “blues (os cartos diñeiro independencia e
liberdade)” tiña en mente <a href="https://youtu.be/OpKB6OZ_B4c">unha actuación</a> de Howlin' Wolf que me
impresionou. Falaba de que cando non tiñas cartos tiña-lo blues. O
blues é quedar sen un peso. Nese momento es merda. </li>
<li>Cando falo de “jazz (abstracción jazz)” penso por unha banda en
Coltrane e pola outra na contraposición do jazz respecto do blues. O
blues xorde dunha dor concreta á que pon son e nome. Quéixase da dor. O Jazz é
infinitamente aberto, abstraéndose de calquera concreción, ou cando
menos penso que esa é a súa tendencia. Penso o mesmo respecto do
techno, por iso puxen “electrónica (o caso da abstracción
house)”. En fin, cousas miñas.</li>
<li>Son consciente de que mesturo cousas e de que os elementos que
aparecen na clasificación nalgúns casos son bastante cuestionables
en tanto que “anglosaxóns” ou “non anglosaxóns”. WTF. </li>
<li>Son tamén cuestionables as conclusións ás que chego, sendo incluso
un tanto groseiras. Seino. </li>
<li>Mañá ou pasado intentarei escribir algo sobre imposición, Rawls,
indiferenza e <span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">Ž</span><span style="font-size: 14pt;">i</span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">ž</span><span style="font-size: 14pt;">ek.
Ultimamente estou súper a favor dos impostos e das transferencias de
renda. Había outra cousa da que quería escribir mais esqueceume. </span></li>
<li>É bastante posible que este caderno volva ao barbeito ata mellor
ocasión. Remata o verán. </li>
</ol>
<br />
<style type="text/css">
@page { margin: 2cm }
p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120% }
</style>corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-16085525884806571872017-09-05T21:08:00.001+02:002017-09-05T21:08:04.124+02:00The Last Kingdom (especial)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6VNwPgPu851qZdqE4v4rzk7dfyW_te-tOFmwEn04AzVcxzB_b-QWhLkOHoQ6MZa-6apOsaRChaB-zjnp-KA_MG5rwNGOdbhU9WukScBHcceNndULVCmTt9IwbXcuEx6Wpr4ahoM8YSHU/s1600/bbca-TLKmap.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1026" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6VNwPgPu851qZdqE4v4rzk7dfyW_te-tOFmwEn04AzVcxzB_b-QWhLkOHoQ6MZa-6apOsaRChaB-zjnp-KA_MG5rwNGOdbhU9WukScBHcceNndULVCmTt9IwbXcuEx6Wpr4ahoM8YSHU/s320/bbca-TLKmap.jpg" width="273" /></a></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Lévolle dando voltas á visión anglosaxoa que teño das cousas, da unfluencia da súa cultura en min na última década, de se ter cartos libera e realiza. e como agora está de moda a acumulación de datos aí vai unha, o mellor estruturada que puiden, iso si.</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
A VISIÓN ANGLOSAXOA QUE TEÑO DAS COUSAS.</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>cultura
audiovisual:</b></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">series
de TV. GoT, twin peaks, the wire, true detective, the leftovers,
atlanta, the night of, mad men, braking bad, mr robot</li>
<li style="text-align: justify;">cinema:
stars wars, el señor de los anillos, iñarritu, tarantino, gravity,
the children of men, dunkirk, os heroes.</li>
<li style="text-align: justify;">música:
metal, rock, blues (os cartos diñeiro independencia e liberdade),
jazz (abstracción jazz), pop, punk, garage, trap, hip hop,
electronica (o caso da abstracción house)</li>
</ul>
<br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>o caso
da literatura</b> (científica, filosófica e da outra)</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">Ensaio
e filosofía: principalmente literatura económica ou relacionada coa
economía: Rawls, Sen, Buchanan, Rorty, Kahneman, Tversky, Friedman,
Simon, Laibson, Bowles, North, Nelson, Winter, etc. Toda a literatura
económica estadounidense, enchida de economistas xudeus. Non moita
máis ciencia.</li>
<li style="text-align: justify;">Literatura
ficción: ultimamente tb anglosaxoa, a ladroa de libres, a luz que…,
Robinson Crusoe,</li>
<li style="text-align: justify;">O idioma: lectura de artigos científicos, series tv e filmes en
v.o.,</li>
</ul>
<br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>os
media</b>: internet. BBC4; youtube, conferencias e canles de novas. O que
sucede no reino unido e nos EUA. Twitter, a cultura hacker, medios en
inglés que informan sobre o resto do mundo como russia today,
al-jazeera,
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Pola
contra,</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
INFLUENCIA NON ANGLOSAXOA (indo a menos):</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>cultura
audiovisual:
</b></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">música:
clásica europea; algunha electronica non anglosaxoa; flok europeu e
sons africanos; musica local estilo trilitrate; monqup; ruidismo;
rollo a islandesa.</li>
<li style="text-align: justify;">series TV: Broen.</li>
<li style="text-align: justify;">Pelis:
europeas... españolas (Almodóvar), francesas (os vellos) e de europa do leste
principalmente. Xermanas: Heneke, cinema nórdico, von Trier, cinema
do mundo, irán, xapón, chinés, algún do sur asiático. Lisandro Alonso.
Os galegos (Lois Patiño e Óliver Laxe).</li>
</ul>
<br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><br />
</b></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Literatura.</b></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">Ensaio
/ política / Zizek. Foucault, Derrida, Deleuze, Nietzsche, Hegel,
Vatimo, Rendueles, Fernández Albertos, Hirschmann, Piketty, Duflo,
Varoufakis, Dopico, Arias Moreira, Grela, o ine, o ige, Melchor
Fernández, Antón Costas, Sloterdijk. Negri.</li>
<li style="text-align: justify;">Ficción.
Poesía galega. (Do Cebreiro, Pato, Portela)</li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Media:</b> </div>
</b><br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
xornais españois e praza.com, xente de twitter que son de aquí,
facebook local, o faro nas cafeterías,</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
o non
anglosaxón cólaseme a traveso da proximidade, de conexións locais,
moi galegas e españolas. Europa apenas me existe. E tenme vido moito a menos, sobre todo no ámbito do pensamento.</div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Factores:</b> </div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">a tese, que involucrou verme envolto en literatura predominantemente
anglosaxoa.</li>
<li style="text-align: justify;">Os
media: que tornan cara ao anglosaxón… polarización entre o local
e o anglosaxón.</li>
</ul>
<br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<style type="text/css">
@page { margin: 2cm }
p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120% }
</style>
<br />
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b>Mudanzas sentidas:</b></div>
<div lang="gl-ES" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<ul>
<li style="text-align: justify;">O
diñeiro, o individuo liberado polo carto, o mercado. </li>
<li style="text-align: justify;">Fantasías egoístas,
conseguir os medios para liberarse das tiranías da pobreza. </li>
<li style="text-align: justify;">Realizarse e triunfar. </li>
</ul>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-83400980237221748632017-08-12T12:24:00.002+02:002017-08-12T12:27:36.762+02:00unha de imagination politik<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic4ZOUyz3PtD9OFIMYOeUlVh2bDhyphenhyphen91MLNiBu0SlrKVfBNTc3yqfVgV1ZTrFxKfgU0x0hrR3tPO6wpaiNUyZAL7rEwn4sUxk6QFma5dtPGwSTUOC-rxCzU-u66YAIEqRA1jpjpTxa5BAA/s1600/Eucalipto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="1183" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic4ZOUyz3PtD9OFIMYOeUlVh2bDhyphenhyphen91MLNiBu0SlrKVfBNTc3yqfVgV1ZTrFxKfgU0x0hrR3tPO6wpaiNUyZAL7rEwn4sUxk6QFma5dtPGwSTUOC-rxCzU-u66YAIEqRA1jpjpTxa5BAA/s320/Eucalipto.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
é curioso o papel que xoga a imaxinación na definición do posible. A imaxinación fai uso de materiais de construción simbólicos cos que debuxar camiños e roteiros. A TV, os mass media, as rr.ss., a música, o cinema, a literatura, os memes, a fotografía, e toda a mestizaxe que se vos ocorra constrúe iso que se deu en chamar imaxinario social. Os procesos políticos e económicos non escapan ao poder da imaxinación, véndose suxeitos a ela. Un proceso político e económico importante das últimas décadas é o da globalización; outro o da formación de espazos plurinacionais.</div>
<div style="text-align: justify;">
Non podo aseguralo máis semella que a UE é imaxinada como unha suma de Estados e nada máis. A soberanía reside nos Estados e son estes os que a ceden, a negocian, ou a reclaman de volta. Someterse á xurisdición comunitaria ou non é decisión deses Estados. Artellar políticas económicas, regulacións intelixentes e coordinadas, é difícil cando distintos poderes están en tensión. O problema da coordinación entre actores, a posibilidade da existencia de <i>free riders</i>, (grupos que sacan proveito do esforzo alleo ou que endosan a outros o lixo propio) medra cando a soberanía é distraída.</div>
<div style="text-align: justify;">
Portugal ten sido exemplo de políticas forestais nefastas. O grande problema ecolóxico que teñen provocado fixo espertar a conciencia dos portugueses que decidiron prohibir a plantación de eucaliptos. Informan os media estes días que a principal multinacional papeleira que opera en Portugal pensa vir estrebillar á Galiza, enredar con nós. Tamén nos media lin hai pouco que hai científicos que estiman que en oitenta anos haberá un Sahara por baixo da liña que vai de Alicante a Lisboa. </div>
<div style="text-align: justify;">
A imaxinación actúa tamén como a capacidade de construír camiños que non existen mais que son posibles e que, dadas as circunstancias, podemos representarnos incluso como necesarios.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-60430521581537742052017-08-03T08:29:00.001+02:002017-08-03T11:39:10.679+02:00A figura do heroe en Dunkirk (2017)<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLAEB2yPStafNGhyrfD2Vm4XUcfjc5P4iISnWys5oxAs3OlTWdOmyk5OhKQauDuzlXTJf4sX-qhJ084Uyb1hZ14q1fNPYmS2-zzQsVRVMMniWQ35aOjj8V_krNewn0sLieBQMyKat6Q2o/s1600/dunkirk-movie-slice.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="600" height="106" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLAEB2yPStafNGhyrfD2Vm4XUcfjc5P4iISnWys5oxAs3OlTWdOmyk5OhKQauDuzlXTJf4sX-qhJ084Uyb1hZ14q1fNPYmS2-zzQsVRVMMniWQ35aOjj8V_krNewn0sLieBQMyKat6Q2o/s320/dunkirk-movie-slice.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Antes de ir ver <a href="http://www.imdb.com/title/tt5013056/?ref_=nv_sr_1">Dunkirk</a> vin as dúas anteriores pelis do Christopher Nolan que forman parte da mesma triloxía: <a href="http://www.imdb.com/title/tt1375666/">Inception</a> e <a href="http://www.imdb.com/title/tt0816692/?ref_=nm_flmg_wr_3">Interstellar</a>. Véndoas é posible atopar un fío non evidente. Nas dúas os mundos son catástrofes familiares: heroes que se ven impedidos de estar cos seus por forzas titánicas que os superan. Semella que existe unha ontoloxía da separación que constitúe as películas. Os heroes intentan construír pasarelas de comunicación e regreso a eses mundos familiares. Esta ontoloxía empata coa do heroe clásico, dende Ulises ate John McClane. (<a href="https://youtu.be/2bkZftxCBjw">Desenvolve esta idea moi ben José Manuel Guerol</a>). Os masculinos heroes non só están afastados das súas familias senón que no seu intento de volver a elas non dubidan en romper tódalas leis (no caso de Interstellar semella que incluso as leis da Física).</div>
<div style="text-align: justify;">
En Dunkirk este relato estoupa e desintégrase. Nolan convídanos a camiñar por unha praia na que a area voa e as augas axítanse. Rompendo co uliséico relato aquí os que viven á marxe da lei (aqueles que non gardan a orde militar) non son heroes senón desesperadas formiguiñas que buscan ser rescatadas. Non son heroes tampouco, senón attrezzo, aqueles compañeiros que manteñen a disciplina militar. Sono si, os que buscan rescatar a eses homes na praia, perdidos fillos á deriva, ulises miserables e impotentes, todo instinto de supervivencia. </div>
<div style="text-align: justify;">
Os axentes do rescate non son heroes no sentido clásico: son persoas de orde e razonables en busca de rescatar aos fillos perdidos nas batallas para os mundos familiares de coidados, café con leite pola mañá, e lectura de xornal. Nada máis afastado de John Mcclane.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7212884022449267574.post-47468313702201723772017-07-28T22:10:00.001+02:002017-07-28T22:19:01.228+02:00"El bar" (2017)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGcu5iqA11r8sUd1slwcjyq6lObLKmRPMBGf-gu8KMyEozks0pFJ27U7r_AzUO9RQKw5VPxSFEvFY7wz2Hs8wL33q7Tx_Wl73xUFIQcfXdTHA4xFUzFQJjpVqcvVSfPxqzplHKyCtl32M/s1600/el_bar-629716188-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1143" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGcu5iqA11r8sUd1slwcjyq6lObLKmRPMBGf-gu8KMyEozks0pFJ27U7r_AzUO9RQKw5VPxSFEvFY7wz2Hs8wL33q7Tx_Wl73xUFIQcfXdTHA4xFUzFQJjpVqcvVSfPxqzplHKyCtl32M/s320/el_bar-629716188-large.jpg" width="223" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hoxe vin "<a href="https://www.filmaffinity.com/es/film640833.html">El bar</a>", de Álex de la Iglesia. A peli ten momentos moi bos e ten mensaxe. Os momentos bos son os de humor negro español, moi descarnado. Tamén é certo que hai partes nas que esa españolidade resúltame excesiva (mui español i mucho español).</div>
<div style="text-align: justify;">
A mensaxe vai sobre a conduta das persoas e o contexto, as emocións e o que levamos dentro. O argumento da peli é que o medo ten un efecto nudista, espíndonos, facendo que amosemos os dentes. Cando os ollos non collen nas súas cuncas pasan cosas, que diría don Mariano.</div>
corifeohttp://www.blogger.com/profile/04622641945053588946noreply@blogger.com0