LAS TREMENDAS MANDRÁGORAS
Foi en 1994 porque eran os 90, e foi sábado 5 de novembro. Foi no Planta Baixa, pero forámolos ver tamén á Iguana. E estiveron sublimes, sobre todo guitarra e baixo.
The Green Night: do verde e o vermello.
Falaba hai nada de The Last Duel e de que pese a boa factura faltábame algo na realización do filme. Ese algo que me faltaba teno The Green Night. Trátase dunha fantasía medieval de carácter onírico. A estética do filme serve á fin da liberación narrativa. O maior pecado dos filmes de época é a atadura da recreación. En The Duellists duelistas a luz, a sombra e a cor fan que o noso padal se embriague do espírito do romanticismo. En The Green Night a estética naif fálanos na linguaxe céltica medieval, onde a raposa fala, os xigantes reparan en nós e un cabaleiro verde outorga cabalaría. Tamén unha especie de teoría estética sobre a contraposición do verde e o vermello.
Comentarios
Publicar un comentario