Entradas

Mostrando entradas de enero, 2022

The Green Night: do verde e o vermello.

Imagen
 Falaba hai nada de The Last Duel e de que pese a boa factura faltábame algo na realización do filme. Ese algo que me faltaba teno The Green Night. Trátase dunha fantasía medieval de carácter onírico. A estética do filme serve á fin da liberación narrativa. O maior pecado dos filmes de época é a atadura da recreación. En The Duellists duelistas a luz, a sombra e a cor fan que o noso padal se embriague do espírito do romanticismo. En The Green Night a estética naif fálanos na linguaxe céltica medieval, onde a raposa fala, os xigantes reparan en nós e un cabaleiro verde outorga cabalaría. Tamén unha especie de teoría estética sobre a contraposición do verde e o vermello.

The Last Duel (2021)

Imagen
De Ridley Scott está todo dito. Entréganos dúas clases de filmes: os imprescindibles e os prescindibles. The Last Duel (2021) entra na segunda categoría. Semella unha homenaxe a Rashomon. O retrato que se fai do medievo ta ben, non imos dicir que non. Pero a estética do filme non pode, por exemplo, compararse con as mellores de Ridley (Os Duelistas ou Blade Runner). Se cadra ese é o problema con Ridley Scott, que as súas pelis boas son tan boas que as que non son tanto palidecen en comparación.

Sacred Spirit

Imagen
   Espíritu Sagrado (2021), de Chema García, trátase dun filme cunha gran idea detrás, boa produción e moi ben resolto. Mil detalles ao servizo dunha idea e dunha estética, varias capas de sentido, policromías variadas e suspense. Faltoume poder meterme máis no filme: foi se cadra o amateurismo das persoas que interpretan. Ou se cadra non: porque ao mesmo tempo cada unha delas realiza unha achega única, estando moi ben elixido o elenco para cada unha delas. En fin. Recomendable? Moito.

Persona de Bergman.

Imagen
     Onte vin por primeira vez PERSONA, de Bergman. Polo que lembro intentara vela dúas veces... seguramente no 2005/6, e despois por segunda vez non lembro cando... e non pasara nunca do primeiro famoso minuto. Pero onte flipei. Prestoume o retrato da outra, o baleiro, a evolución de Alma. Preciosa Persona.

Sex and the city.

 https://noahpinion.substack.com/p/interview-ryan-petersen-ceo-of-flexport: "Instead as city after city started enforcing lockdowns and restrictions, people started spending a lot more goods and not services. You’ve got to get your dopamine somewhere". Millóns de persoas conectadas nunha rede de incentivos, impulsadas por hábitos de consumo. De súpeto o entorno muda e o hábito busca ser satisfeito doutro xeito. Está na túa casa e na miña. 

LAS TREMENDAS MANDRÁGORAS

Imagen
Foi en 1994 porque eran os 90, e foi sábado 5 de novembro. Foi no Planta Baixa, pero forámolos ver tamén á Iguana. E estiveron sublimes, sobre todo guitarra e baixo. Facían garaxe ruidoso e molaban moito. é de destacar o artwork do grupo: conservo un single, unha entrada e este cartaz.

BAD HABITS

  Comerse una tarde de domingo, después de una siesta. Enterrarse en la apatía, vagabundo en el sofá. Levantarse y apagarlo todo. Acabar prefiriendo el silencio, la soledad sin aditivos.